W mojej pracowni często trafiają się meble, które mimo upływu lat nadal mają ogromną wartość – zarówno estetyczną, jak i sentymentalną.

Tak było również z regałem zaprojektowanym przez Hannę Lachert w 1970 roku. Prosta forma, funkcjonalność i jakość wykonania sprawiają, że po odnowieniu ten regał z powodzeniem odnajduje się we współczesnych wnętrzach.

Projekt z duszą i historią

Hannę Lachert zna każdy miłośnik polskiego wzornictwa. Architektka wnętrz, współtwórczyni Spółdzielni Artystów Plastyków „Ład”, autorka wielu, wielu mebli, które łączyły funkcjonalność z oszczędną, ale wyrazistą formą. Jej projekty były odpowiedzią na potrzeby powojennego społeczeństwa – miały być lekkie, praktyczne i dostępne.

Konstrukcja regału

Regał jest meblem modułowym – jego konstrukcja opiera się na dwóch pionowych bokach, do których mocowane są półki i zamknięte segmenty. W dolnej części znajduje się szafka z drzwiami, wyżej – zamykana klapa, która pełni funkcję barku lub sekretarzyka. Górne półki służą jako ekspozycja książek lub dekoracji. Dzięki ażurowej formie i niewielkiej głębokości, regał świetnie sprawdza się nawet w mniejszych przestrzeniach, nie przytłaczając wnętrza.

Przebieg renowacji

Cały proces przebiegał zgodnie z klasycznymi zasadami rzemiosła:

Usunięcie starej powłoki – z powierzchni mebla zdjęłam zniszczony lakier, odsłaniając naturalną strukturę drewna.
Nowe wykończenie – drewno zabezpieczyłam lakierem o satynowym wykończeniu. Subtelny połysk nadał mu elegancji bez zbędnego efektu sztuczności.
Detale – wszystkie zawiasy i śruby zostały wyczyszczone i wypolerowane, by odzyskały dawny blask i pełną sprawność.

Dlaczego warto?

Meble z okresu PRL-u, szczególnie te zaprojektowane przez uznanych projektantów, to dziś pełnoprawne obiekty kolekcjonerskie. W czasach, gdy wiele mebli produkowanych jest masowo, z nietrwałych materiałów, warto sięgnąć po te, które przetrwały dekady i nadal mogą być użytkowane.

Podsumowanie

Regał projektu Hanny Lachert to przykład mebla, który mimo upływu ponad 50 lat wciąż zachwyca formą i funkcjonalnością. Jego renowacja była przyjemnością i zaszczytem. Cieszę się, że mogłam przywrócić do życia kawałek polskiej historii designu.

Masz podobny mebel i nie wiesz, co z nim zrobić? Zamiast wyrzucać – napisz do mnie. Wspólnie możemy dać mu nowe życie.